Kobiety w Policji - Aktualności - Policja.pl

Realizują one swoje zadania nie tylko w pionie prewencji czy kryminalnym, ale zajmują także stanowiska na wysokich szczeblach kierowniczych. Tak samo jak ich koledzy, zatrzymują groźnych przestępców, udzielają niezbędnej pomocy ofiarom zdarzeń. Z jednej strony stanowcze, z drugiej wrażliwe na każdą krzywdę. W warmińsko-mazurskiej Policji służbę w mundurze pełni ponad 500 kobiet, kolejnych ponad 600 to pracownice cywilne. W tym gronie jest wiele szefowych wydziałów, referatów, ekspertek i specjalistek, a także prawie 90 oficerów.

Łagodzą obyczaje. Muszą zapracować na zawodowy szacunek
O tym, że kobiety łagodzą obyczaje, nie trzeba nikogo przekonywać. Ta cecha przydaje się również podczas interwencji, jednak w trakcie ich przeprowadzania panie w mundurach muszą być przygotowane na każdy atak. Służą jak najlepiej potrafią, bo zdają sobie doskonale sprawę, że tylko ciężką pracą mogą zasłużyć sobie na szacunek i uznanie wśród kolegów. Nie ma żadnej taryfy ulgowej. Codzienną służbę doskonale godzą z rolą żony i matki. Chociaż codzienna realizacja zadań w policyjnym mundurze łączy się nierozerwalnie z niebezpieczeństwem, które niesie tak naprawdę każda interwencja, dla wielu z pań zawód policjanta jest spełnieniem marzeń.

Pracownice cywilne – bez nich policjanci nie mogliby pracować
Kobiety w braniewskiej jednostce to nie tylko policjantki, ale również pracownice cywilne. Spośród całego grona logistycznego zatrudnionego w komendzie panie zajmują ponad 80% stanowisk. To one dbają o właściwy obieg dokumentacji, o wyposażenie jednostki oraz funkcjonariuszy, zajmują się kwestiami finansowymi i kadrowymi. Choć nie widujemy ich na zewnątrz, to bez ich pracy właściwe funkcjonowanie komendy nie byłoby możliwe.

Kiedyś było inaczej...
Porównując stan etatowy braniewskiej jednostki z okresem sięgającym 10 lat wstecz, można stwierdzić jednoznacznie, że widok kobiety w policyjnym mundurze należał wtedy do rzadkości, a ilość pań pełniących służbę w tym rejonie można było wyliczyć na palcach jednej ręki.
Komendant Powiatowy Policji w Braniewie insp. Grzegorz Sieński wspominając tamte czasy powiedział - Trzon kadry kierowniczej stanowili, mężczyźni, podobnie sytuacja przedstawiała się w pionie ruchu drogowego, gdzie również pracowały kobiety, dwie panie pracowały w wydziale kryminalnym, a pozostałe trzy w pionie prewencji – wszystkie na stanowiskach wykonawczych. Patrząc na pracę Policji z perspektywy minionego czasu nie wyobrażam sobie funkcjonowania jednostek policji wszystkich szczebli bez udziału kobiet. Pracując przez wiele lat tylko z mężczyznami nie miałem okazji przekonać się o ogromnej skuteczności kobiet w służbie. Dopiero teraz, z pełnym przekonaniem mogę powiedzieć, że są stanowiska na których kobiety w pełni się spełniają, a nawet lepiej pracują niż mężczyźni. Dotyczy to służby w Policji ale również pracy na stanowiskach cywilnych.

90. rocznica powołania kobiet do Policji
Policjantka zatrzymująca pojazd do kontroli drogowej, patrolująca ulice, to w dzisiejszych czasach widok powszechny. Aktualnie coraz więcej kobiet ubiera policyjny mundur i ślubuje stać na straży prawa. Pojawienie się kobiet w tej formacji to efekt rozkazu podpisanego przez Komendanta Głównego Policji Państwowej w 1925 roku i jednocześnie efekt starań polskiego komitetu walki z handlem żywym towarem. Na pierwszy kurs dla kobiet w Policji Państwowej zapisało się 30 pań. Aby przyodziać policyjny mundur, kandydatki musiały spełniać szereg wymogów, a patrząc z dzisiejszej perspektywy czasu – wymogów bardzo restrykcyjnych: Policjantką mogła zostać wyłącznie panna albo bezdzietna wdowa w wieku od 25 do 45 lat. Oprócz spełniania wymogów fizycznych (dobre zdrowie, krótkie włosy, min. 164 cm wzrostu), kandydatka musiała legitymować się nienaganną opinią i zobowiązać się, że przez najbliższe 10 lat nie wyjdzie za mąż. Konieczne było również dostarczenie świadectwa moralności oraz opinii jednej z organizacji kobiecych. Atutem był staż pracy w harcerstwie lub organizacji paramilitarnej. „Młode funkcjonariuszki” zostały przeszkolone pod kątem walki z nierządem, sutenerstwem i handlem żywym towarem. Na czele Policji Kobiecej stanęła Stanisława Paleolog, która kierowała brygadą sanitarno-obyczajową, działającą w Urzędzie Śledczym w Warszawie. Ponieważ po I wojnie światowej pojawiły się nowe przestępstwa, takie jak problemy z młodzieżą, problemy wychowawcze, rodzinne, przestępstwa wobec kobiet, sutenerstwo i nierząd – zadanie przeciwdziałaniu tego typu zjawiskom przypisano właśnie policji kobiecej. Jak donosi Towarzystwo Wydawnicze „Bluszcz” z 1925 roku – „Policja kobieca w Polsce była częścią integralną Policji Państwowej, miała równe prawa i płace, zaś odmienne obowiązki. Głównym zadaniem była walka z handlem żywym towarem”. Policjantki zetknęły się z „ciemną stroną życia”, jaką można było spotkać na ulicach. Ponieważ w tamtych czasach brak było zakładów umożliwiających opiekę nad zaniedbanymi moralnie młodymi kobietami, bezdomnymi dziećmi, czy ofiarami przestępstw na tle seksualnym – służba policjantek na rzecz tej grupy była jak najbardziej uzasadniona. Jednak dopiero w 1935 r. stworzone zostały prawdziwe struktury tej kobiecej służby i przeszkolono 50 funkcjonariuszek. Bardzo szybko polska policja kobieca stała się wzorem do naśladowania i była wysoko oceniana za granicą, chociażby w Japonii.

Kilka słów o pracy kobiet
Jak mężczyźni oceniają służbę z kobietą? Na temat tej współpracy wypowiedzieli się ich przełożeni oraz policjanci z braniewskiej komendy, z którymi na co dzień realizują powierzone zadania.
Zarówno policjantki, jak i nasze pracownice cywilne, są bardzo rzeczowe. Nie ważne, jakie zadanie mają do wykonania, dają z siebie 100%. Pracowite, pracowite i jeszcze raz pracowite. Jak wiemy, z naszą służbą wiąże się duży stres. Panie natomiast niezależnie od sytuacji potrafią się uśmiechnąć, czym zarażają całe otoczenie – powiedział asp.szt. Adam Paszkiewicz, Naczelnik Wydziału Prewencji i Ruchu Drogowego.
Muszę powiedzieć, że kobiety niezwykle sumiennie podchodzą do wykonywania swoich obowiązków. Są skrupulatne, starannie sporządzają niezbędną dokumentację. Myślę, że obecność pań w służbie wpływa pozytywnie na atmosferę naszej pracy. Aktualnie, w Ogniwie Ruchu Drogowego służą 3 kobiety. Po raz pierwszy mieszkańcy naszego powiatu mogli zobaczyć policjantkę w białej czapce w lutym 2013r. Choć od tamtego momentu minęły 2 lata to widok umundurowanych kobiet z laserowym miernikiem prędkości wciąż skupia uwagę i to nie tylko osób kontrolowanych, ale i pozostałych uczestników ruchu – skomentował służbę kobiet mł.asp. Maciej Suchecki, Kierownik ORD
Współpracę z kobietami oceniam na najwyższym poziomie. W pełni też zgadzam się ze stwierdzeniem, że łagodzą one obyczaje. Patrząc na to jak pracują mogę ze śmiałością stwierdzić, że odnajdują się w tym co robią, zarówno policjantki, jak i sekretarki, które codziennie zmagają się z naszą dokumentacją. Nie wyobrażam sobie, żeby pion kryminalny mógł funkcjonować bez kobiet. Są przecież też czynności procesowe, w których ich obecność jest niezbędna – powiedział kom.Tadeusz Telenga, Zastępca Naczelnika Wydziału Kryminalnego.
Jeden z policjantów dodał - One chcą się uczyć, chłoną po prostu wiedzę. Zawsze pomocne, zresztą my także służymy im pomocą. Na służbie z kobietami panuje miła atmosfera i co najważniejsze – zawsze możemy na sobie polegać.

Być kobietą, być kobietą
One nie boją się wyzwań. W Komendzie Powiatowej Policji w Braniewie służbę pełni 18 funkcjonariuszek. Pracują na stanowisku Zastępcy Naczelnika Prewencji, w zespole wykroczeń i dzielnicowych, w ogniwie patrolowo-interwencyjnym, ruchu drogowego, a jedna z nich kieruje także posterunkiem. Poza policjantkami, są także panie z zaopatrzenia i logistyki, które zdominowały praktycznie w całości te stanowiska. Na 23 pracownik cywilnych, aż 20 to właśnie kobiety. O tym, że w czasie służby poświęcają się całkowicie powierzonym zadaniom, nie trzeba nikogo przekonywać. Co natomiast wypełnia ich czas wolny?

Kobieca strona motoryzacji

sierż. Ewelina Brewczak, dzielnicowa rejonu II miasta Braniewa, w służbie od 2011r.
Ewelina swoje pierwsze kroki w komendzie postawiła jako sekretarka. Pracując za biurkiem zrozumiała jednak, że chce pracować w tej formacji, ale nie w takim charakterze. Prosto z sekretariatu trafiła na kurs podstawowy, a kolejną wizytę w jednostce odbyła już jako prawdziwa policjantka. Obecnie służy w pionie prewencji jako dzielnicowa. Wielokrotnie podkreśla, że codzienna służba i możliwość pomagania innym przynosi jej ogromną satysfakcję. Z jednej strony pasją jest dla niej praca, z drugiej zaś...motoryzacja. Jak sama mówi, od zawsze fascynowały ją samochody . Ewelina nie jest jedynie biernym obserwatorem, a wręcz przeciwnie – w wolnych chwilach zajmuje się naprawą aut. Choć jest kobietą, nie boi się smarów i wciąż doskonali swoje techniczne umiejętności. Reperowanie tego, co pod maską, czy wymiana klocków hamulcowych nie są już dla niej wyzwaniem.


Policjantka i matka 24 h na dobę

asp. Julita Rombel – oficer dyżurny policji, w służbie od 2001r.
W jej rękach spoczywa ogromna odpowiedzialność, gdyż to właśnie ona odbiera zgłoszenia interwencji i to ona w trudnych sytuacjach podejmuje decyzję o dalszym działaniu funkcjonariuszy. Asp. Rombel to nie tylko policjantka, ale również szczęśliwa mama dwójki dzieci. Służba, którą pełni w systemie 12-godzinnym uniemożliwia jej spędzanie w domowym zaciszu każdego wieczoru. Julita nie ukrywa, że ciężko jest pogodzić życie zawodowe z rodzinnym, jednak mimo wszystko daje radę, bo - jak sama podkreśla - lubi swoją pracę. Ta kobieta znalazła po prostu swój złoty środek. Po zakończeniu służby poświęca się całkowicie swoim dzieciom i domowym obowiązkom.


Miłość do psów, koni, motorów i karate

asp. Monika Stogowska – kierownik Posterunku Policji w Pieniężnie, w służbie od 2004r.
Swój wolny czas dzieli na realizację wielu pasji – jest miłośniczką psów, koni, jeździ motorem oraz doskonali sztuki walki. Prowadzi własną hodowlę chartów polskich, z którymi zdobywa nagrody na międzynarodowych konkursach. Uczucie zmęczenia jest dla niej czymś obcym.


Moda i podróże

post. Agata Krztoń, policjantka ogniwa patrolowo-interwencyjnego KPP w Braniewie, w służbie od 2013r.
Agata jest młodą funkcjonariuszką, która swoją przygodę z Policją rozpoczęła niedawno. Wśród kolegów i koleżanek z pracy ma opinię pogodnej kobiety, której optymizm i uśmiech udziela się innym. Agata pełni służbę w ogniwie patrolowo-interwencyjnym. Stres, z którym musi zmagać się w codziennej służbie, odreagowuje podróżując po Europie. W każde wakacje do listy zwiedzonych krajów dopisuje kolejne. Jak sama mówi, podróże są dla niej idealną odskocznią od codzienności. Policjantka przyznaje także, że jej drugą pasją jest moda i na bieżąco śledzi nowe trendy.


Wspólne gotowanie z tatą

Edyta Frieske, inspektor zespołu ds. wykroczeń KPP w Braniewie, w służbie cywilnej Policji od 1997r.
Edyta należy do grona kobiet korpusu służby cywilnej KPP w Braniewie. W codziennej pracy zajmuje się realizacją czynności związanych z gromadzeniem danych w systemach policyjnych.
Po całym dniu wykonywania obowiązków wraca do domu, gdzie poświęca się dzieciom i swojej kulinarnej pasji. Zamiłowanie do kuchni myśliwskiej odziedziczyła po swoim tacie, z którym wspólnie przyrządza dania. Także tradycją stało się już wspólne wędkowanie. Jak podkreśliła Edyta, nic tak nie umacnia rodziny, jak spędzanie razem wolnego czasu.

Kobiety w warmińsko-mazurskiej Policji
W warmińsko-mazurskiej Policji służbę w mundurze pełni ponad 500 kobiet, kolejnych ponad 600 to pracownice cywilne. W tym gronie jest wiele szefowych wydziałów, referatów, ekspertek i specjalistek, także prawie 90 oficerów.
Ale, jak podkreślił nadinsp. Józef Gdański Komendant Wojewódzki Policji w Olsztynie, praca każdej policjantki, czy pracownicy cywilnej jest niezwykle ważna dla codziennego funkcjonowania naszej instytucji. Stanowczość, niezwykła pracowitość i sumienność, ale także umiejętności negocjacyjne, obieranie właściwej strategii przy rozwiązywaniu spraw sprawiają, że zawodowe działania, w które włączają się kobiety przebiegają sprawnie i mają pozytywne zakończenie.

Życzenia na każdy dzień roku i kolejne 90 lat
W Dniu Kobiet i na każdy inny dzień roku życzymy Paniom pracującym w Policji zdrowia, spełnienia marzeń, codziennych radości w domu, pracy. A rocznica 90. lat powołania kobiet do Policji niech przypomina o ich roli, zadaniach i wyjątkowości, która przekłada się na siłę w funkcjonowaniu i społecznym odbiorze Policji.

(KWP w Olsztynie / ms)