Zamiast jechać po innych, przejdźmy przez to razem
„Widzi, że jedzie, to się pcha”. „Zielone światło nie zwalnia od myślenia”. „Jeździ gamoństwo, wisząc na telefonie i to są skutki”. „Łażą jak święte krowy, nie obserwują aut zbliżających się do przejścia”. „Zakapturzone łby, słuchawki w uszach i patrzą w smartfon, żeby trafić do domu, bo drogi nie znają!”. „To nie przejście jest winne, tylko kierowca debil” - to tylko kilka komentarzy, które można znaleźć w Internecie pod informacjami o wypadkach drogowych. Relacje między kierowcami a pieszymi budzą wiele emocji. Ich interesy częsty krzyżują się w jednym punkcie - na przejściu dla pieszych, w miejscu, w którym dochodzi do wielu śmiertelnych wypadków. Warmińsko-mazurscy policjanci postanowili działać i dotrzeć jednocześnie do obu grup.
Wszyscy jesteśmy uczestnikami ruchu drogowego. Mamy określone prawa, mamy obowiązki. Nasz punkt widzenia zmienia się w zależności od roli w jakiej występujemy: kiedy jesteśmy pieszymi, zauważamy błędy kierowców, kiedy wsiadamy za kierownicę, denerwują nas zachowania pieszych. Łatwo przychodzi nam ocenianie innych, tymczasem droga jest jedna, a od naszych zachowań zależy wspólne bezpieczeństwo.
Przejście dla pieszych to powierzchnia jezdni, drogi dla rowerów lub torowiska przeznaczona do przechodzenia przez pieszych, oznaczoną odpowiednimi znakami drogowymi. Tak brzmi definicja tego miejsca określona w ustawie Prawo o ruchu drogowym. W tym miejscu przecinają się ścieżki kierowców i pieszych, i właśnie w tym miejscu dochodzi do największej liczby wypadków. Przepisy jasno regulują zasady zachowania kierowców i pieszych w okolicy i na samym przejściu. Wystarczy jednak, by któraś ze stron zignorowała te zasady, nie wywiązała się z nałożonych prawem obowiązków, by doszło do potrącenia - zdarzenia, w którym pieszy ryzykuje utratą życia. Wypadki na przejściach dla pieszych budzą – i słusznie - wiele emocji. Przejścia to miejsca, przez które każdy z nas przekracza jezdnię wiele razy w ciągu każdego dnia. Każdy komunikat czy artykuł na temat wypadku na przejściu dla pieszych jest szeroko komentowany. Piesi wytykają błędy kierowcom, kierowcy widzą tylko winę pieszych. Nie ma miejsca na merytoryczną dyskusję, nikt nie chce słuchać argumentów drugiej strony. Tymczasem to od zachowania jednych i drugich zależy bezpieczeństwo. Nie ma innej drogi niż działać razem. Bo tylko razem wszystko jest do przejścia.
Smutne fakty
Statystyki nie pozostawiają złudzeń: w ubiegłym roku w 260 wypadkach z udziałem pieszych zginęły 33 osoby - wszystkie były niechronionymi uczestnikami ruchu drogowego. Ponad 68% wypadków spowodowanych przez kierowców względem pieszych miało miejsce na przejściu dla pieszych. Ponad 86% wypadków spowodowanych przez pieszych miało miejsce na jezdni poza przejściem dla pieszych.
Liczby:
- w 2018 roku na drogach Warmii i Mazur doszło do 260 wypadków z udziałem pieszych. W tych wypadkach 33 osoby zginęły (wszystkie ofiary śmiertelne były pieszymi), a 240 zostało rannych (wśród rannych było 230 pieszych),
- z winy kierowców doszło do 172 wypadków, w których zginęło 12 osób (wszystkie były pieszymi), a 170 zostało rannych (163 pieszych). Najwięcej wypadków, bo 117, miało miejsce na przejściu dla pieszych: w nich zginęło 8 osób, a 110 zostało rannych; tylko jedna spośród ofiar nie była osobą pieszą,
- z winy pieszych doszło do 65 wypadków drogowych, w których 10 osób zginęło, a 55 zostało rannych. Ponad 86% wypadków spowodowanych przez pieszych miało miejsce na jezdni (56 wypadków). To tam zginęło 10 pieszych, a 44 pieszych zostało rannych. Piesi spowodowali 8 wypadków na przejściu dla pieszych, w których nikt nie zginął, a 8 pieszych odniosło w tych wypadkach obrażenia.
#razemwruchudrogowym
Wypadkom na przejściach można zapobiec. Potrzebne jest jednak wspólne działanie obu grup - pieszych i kierowców. Uważne obserwowanie sytuacji, koncentracja i stosowanie się do przepisów to obowiązek, natomiast życzliwość, szacunek do drugiego człowieka i zrozumienie jego punktu widzenia jest równie ważne.
Kierowcy muszą zapamiętać, że zbliżając się do przejścia należy bacznie obserwować to co dzieje się wokół, dostosować prędkość auta do warunków panujących na drodze tak, by móc zatrzymać pojazd w odpowiednim momencie. Najbardziej niebezpieczną sytuacją dla niechronionych uczestników ruchu drogowego jest omijanie przez kierowcę pojazdu, który jechał w tym samym kierunku, lecz zatrzymał się, by przepuścić pieszego znajdującego się na przejściu. To wykroczenie może nieść za sobą tragiczne skutki. Piesi muszą wziąć pod uwagę, że w konfrontacji z autem nie mają szans, na drodze chroni ich jedynie własny rozsądek. Warto za każdym razem upewnić się, że przejście na drugą stronę ulicy będzie bezpieczne i skupić się na tej czynności.
Pamiętajmy, że razem jesteśmy uczestnikami ruchu drogowego i razem jesteśmy odpowiedzialni za to, co się dzieje na ulicach.
Przepisy
Prawo o ruchu drogowym jasno określa zasady zachowania kierowców względem pieszych:
Art. 26. 1. Kierujący pojazdem, zbliżając się do przejścia dla pieszych, jest obowiązany zachować szczególną ostrożność i ustąpić pierwszeństwa pieszemu znajdującemu się na przejściu.
2. Kierujący pojazdem, który skręca w drogę poprzeczną, jest obowiązany ustąpić pierwszeństwa pieszemu przechodzącemu na skrzyżowaniu przez jezdnię drogi, na którą wjeżdża.
3. Kierującemu pojazdem zabrania się:
1) wyprzedzania pojazdu na przejściu dla pieszych i bezpośrednio przed nim, z wyjątkiem przejścia, na którym ruch jest kierowany;
2) omijania pojazdu, który jechał w tym samym kierunku, lecz zatrzymał się w celu ustąpienia pierwszeństwa pieszemu;
3) jazdy wzdłuż po chodniku lub przejściu dla pieszych.
4. Kierujący pojazdem, przejeżdżając przez chodnik lub drogę dla pieszych, jest obowiązany jechać powoli i ustąpić pierwszeństwa pieszemu.
5. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio podczas jazdy po placu, na którym ze względu na brak wyodrębnienia jezdni i chodników ruch pieszych i pojazdów odbywa się po tej samej powierzchni.
Piesi mają też swoje obowiązki:
Art. 13. 1. Pieszy, przechodząc przez jezdnię lub torowisko, jest obowiązany zachować szczególną ostrożność oraz, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, korzystać z przejścia dla pieszych. Pieszy znajdujący się na tym przejściu ma pierwszeństwo przed pojazdem.
2. Przechodzenie przez jezdnię poza przejściem dla pieszych jest dozwolone, gdy odległość od przejścia przekracza 100 m. Jeżeli jednak skrzyżowanie znajduje się w odległości mniejszej niż 100 m od wyznaczonego przejścia, przechodzenie jest dozwolone również na tym skrzyżowaniu.
3. Przechodzenie przez jezdnię poza przejściem dla pieszych, o którym mowa w ust. 2, jest dozwolone tylko pod warunkiem, że nie spowoduje zagrożenia bezpieczeństwa ruchu lub utrudnienia ruchu pojazdów. Pieszy jest obowiązany ustąpić pierwszeństwa pojazdom i do przeciwległej krawędzi jezdni iść drogą najkrótszą, prostopadle do osi jezdni.
4. Jeżeli na drodze znajduje się przejście nadziemne lub podziemne dla pieszych, pieszy jest obowiązany korzystać z niego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.
5. Na obszarze zabudowanym, na drodze dwujezdniowej lub po której kursują tramwaje po torowisku wyodrębnionym z jezdni, pieszy przechodząc przez jezdnię lub torowisko jest obowiązany korzystać tylko z przejścia dla pieszych.
6. Przechodzenie przez torowisko wyodrębnione z jezdni jest dozwolone tylko w miejscu do tego przeznaczonym.
7. Jeżeli wysepka dla pasażerów na przystanku komunikacji publicznej łączy się z przejściem dla pieszych, przechodzenie do i z przystanku jest dozwolone tylko po tym przejściu.
8. Jeżeli przejście dla pieszych wyznaczone jest na drodze dwujezdniowej, przejście na każdej jezdni uważa się za przejście odrębne. Przepis ten stosuje się odpowiednio do przejścia dla pieszych w miejscu, w którym ruch pojazdów jest rozdzielony wysepką lub za pomocą innych urządzeń na jezdni.
Art. 14. Zabrania się:
1) wchodzenia na jezdnię:
a) bezpośrednio przed jadący pojazd, w tym również na przejściu dla pieszych,
b) spoza pojazdu lub innej przeszkody ograniczającej widoczność drogi;
2) przechodzenia przez jezdnię w miejscu o ograniczonej widoczności drogi;
3) zwalniania kroku lub zatrzymywania się bez uzasadnionej potrzeby podczas przechodzenia przez jezdnię lub torowisko;
4) przebiegania przez jezdnię;
5) chodzenia po torowisku;
6) wchodzenia na torowisko, gdy zapory lub półzapory są opuszczone lub opuszczanie ich rozpoczęto;
7) przechodzenia przez jezdnię w miejscu, w którym urządzenie zabezpieczające lub przeszkoda oddzielają drogę dla pieszych albo chodnik od jezdni, bez względu na to, po której stronie jezdni one się znajdują.
(KWP w Olsztynie / kp)