Wystawa „Państwowy Korpus Bezpieczeństwa - Policja Polskiego Państwa podziemnego w dokumentach”
Przez miesiąc będzie można oglądać wystawę „Państwowy Korpus Bezpieczeństwa - Policja Polskiego Państwa podziemnego w dokumentach”, która została posadowiona przed budynkiem KWP zs. w Radomiu. Celem wystawy jest przypomnienie wszystkim nieznanej historii policyjnej instytucji, która odegrała ważną rolę podczas niemieckiej okupacji. Wystawa została przygotowana przez Biuro Edukacji Historycznej - Muzeum Policji Komendy Głównej Policji, we współpracy z Urzędem ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych oraz Archiwum Akt Nowych.
Państwowy Korpus Bezpieczeństwa był konspiracyjną formacją policyjnej delegatury Rządu na Kraj. Działał w latach 1940-1944. Stanowił podstawy przyszłej służby policyjnej. Jego struktury były powiązane ze strukturami Armii Krajowej. Działały na obszarze całego Generalnego Gubernatorstwa. Były to komendy wojewódzkie, obwodowe, powiatowe i rejonowe, a w większych miastach komisariaty. Korpus był podporządkowany Departamentowi Spraw Wewnętrznych Delegatury Rządu na Kraj. Na jego czele stał Główny Inspektorat, który składał się z wydziałów: organizacyjnego, gospodarczego, wyszkolenia, inspekcyjnego, Straży Samorządowych i Służby Śledczej. Wielu członków tej formacji pełniło wcześniej służbę w międzywojennej Policji Państwowej, a następnie zostało pod przymusem i groźbą śmierci wcielonych do Policji Polskiej Generalnego Gubernatorstwa, za co byli zresztą szykanowani. Represje stosowano nie tylko w okresie okupacji, ale również już po wojnie. Zdarzało się niestety, że członkom Korpusu stawiano nawet zarzuty kolaboracji z okupantem.
Wystawa ukazuje członków Państwowego Korpusu Bezpieczeństwa, którzy na co dzień zwalczali pospolite przestępstwa i społeczne patologie, a jednocześnie byli zaangażowani w walkę z okupantem. Pokazuje tych, którzy z narażeniem życia infiltrowali niemiecki aparat bezpieczeństwa, zdobywali informacje operacyjne, by skutecznie rozpracowywać wroga; tych, którzy ostrzegali, a wręcz ukrywali zagrożonych aresztowaniem i eksterminacją, zwalczali szmalcownictwo i bandytyzm - nierzadko likwidując sprawców „na miejscu”. Stanowili zatem zbrojne narzędzie będącego fenomenem wśród państw znajdujących się pod okupacją niemiecką, tzw. Polskiego Państwa Podziemnego, w ramach którego istniały tajne instytucje polityczne, administracyjne oraz sądownicze, zachowujące namiastkę niepodległego bytu.
Komendant PKB - płk Marian Kozielewski - w swoim sprawozdaniu z października 1943 roku podał liczebność Korpusu (poza okręgiem lubelskim) w liczbie: 134 oficerów, 2 041 szeregowych. Zaledwie kilka miesięcy później, w lutym 1944 roku, w całym kraju w strukturze PKB było już 463 oficerów i blisko 11 000 szeregowych.
W czasie Powstania Warszawskiego oraz w związku z wkroczeniem Armii Czerwonej na ziemie II Rzeczypospolitej doszło do ujawnienia struktur Państwowego Korpusu Bezpieczeństwa i powoływania posterunków służby w siedzibach Policji Polskiej Generalnego Gubernatorstwa. Przyjmuje się, że kresem istnienia PKB była kapitulacja Warszawy 2 października 1944 roku.
Wystawę będzie można oglądać przez miesiąc w godzinach pracy komendy.
Opracował Krzysztof Kapturski - st. technik ZKW WKS KWP zs. w Radomiu
Źródła: https://pl.wikipedia.org/wiki/Państwowy_Korpus_Bezpieczeństwa
https://lubelska.policja.gov.pl/lub/aktualnosci/115217,Historyczna-wystawa-o-konspiracyjnej-formacji-policyjnej-na-dziedzincu-Zamku-Lub.html