Gliniarz i prokurator
Wśród policjantów panuje opinia, że prokuratura zbyt pochopnie stawia zarzuty funkcjonariuszom pomówionym przez przestępców. Wynika to na ogół ze słabej znajomości pracy Policji przez prokuratorów, zwłaszcza pracy operacyjnej. O tym, że należy to zmienić, mówiono od lat. O wspólnych warsztatach policjantów i prokuratorów w najnowszym numerze miesięcznika „Policja 997” pisze Elżbieta Sitek.
Wielokrotnie pisaliśmy na naszych łamach o sprawach, w których prokuratura stawiała policjantom zarzuty wyłącznie na podstawie pomówień ze strony przestępców.
Jana H., policjanta z Bełchatowa, o przyjęcie łapówki pomówił przestępca wielokrotnie karany, m.in. za fałszywe zeznania. Nie przeszkodziło to prokuraturze bez zebrania innych dowodów postawić policjantowi zarzut i wnioskować o aresztowanie. Jan H. mimo poważnej choroby przesiedział w areszcie kilka miesięcy.
Marka Jastrzębskiego z Koluszek pomówił przedsiębiorca, przeciwko któremu prowadzona była sprawa o przestępstwo gospodarcze. Natychmiastowe postawienie przez prokuraturę zarzutu żądania łapówki spowodowało, że Jastrzębski, będąc w silnym stresie i pod wpływem nacisku przełożonych, zdecydował o odejściu z Policji. Wkrótce, dzięki pracy operacyjnej BSW, został oczyszczony i uniewinniony. Nie ma go jednak w Policji.
Zbigniew Cichecki i trzej jego koledzy z Komendy Stołecznej Policji zostali oskarżeni przez prokuratora o fałszywe zeznania przeciwko złodziejowi samochodów. Rzekomo bezpodstawnie pomówili go o kradzież, na której został złapany prawie na gorącym uczynku (rozpoznany zdążył uciec przed pościgiem). Słowa kilku policjantów miało mniejszą wagę niż słowa złodzieja. Po sześciu latach sąd uniewinnił wszystkich funkcjonariuszy, wskazując w uzasadnieniu wyroku na liczne błędy popełnione przez prokuraturę.
Również Władysławowi Szczeklikowi, komendantowi powiatowemu z Białej Podlaskiej, prokuratura postawiła zarzuty przyjęcia łapówki wyłącznie na podstawie pomówienia. Inspektor Policji trafił do aresztu na kilka miesięcy. Sprawa od początku wywoływała oburzenie autorytetów prawniczych.
(…)
O tym, że niezbędne jest przygotowanie prokuratorów z zakresu wiedzy operacyjnej, mówiło się w Policji od lat.
I wreszcie pierwsze kroki zostały zrobione. W kwietniu oraz dwukrotnie w czerwcu tego roku odbyły się trzy edycje wspólnych szkoleń warsztatowych funkcjonariuszy BSW i prokuratorów. Na pierwszy ogień poszło około 40 prokuratorów z prokuratur okręgowych i apelacyjnych, którzy pełnią funkcje tzw. koordynatorów współpracujących z wydziałami terenowymi BSW.
(…)
Prokuratorzy zapoznawali się z pracą operacyjną Policji, i to zarówno pod kątem warsztatu, jak i przepisów, które ją regulują.
– Jednym z najważniejszych celów tego szkolenia była ochrona policjanta przed pomówieniami – mówi zastępca dyrektora BSW KGP mł. insp. Ryszard Walczuk. – Podczas warsztatów pokazywaliśmy, jak weryfikujemy takie informacje, jakie mamy możliwości techniczne, jaki materiał operacyjny uzyskujemy, którą hipotezę (o popełnieniu czy niepopełnieniu przestępstwa) on potwierdza. A także, w jaki sposób można później ustalenia operacyjne przełożyć na materiał procesowy.
O wspólnych warsztatach policjantów i prokuratorów w najnowszym numerze miesięcznika 
pisze Elżbieta Sitek
O tej ustawie myślano już pięć lat temu. Ma dotyczyć pracy Policji i wszystkich służb uprawnionych do prowadzenia czynności operacyjno rozpoznawczych. Ma zapewnić lepszą kontrolę tych służb, a jednocześnie precyzyjnie określić, co wolno funkcjonariuszom w zakresie działań operacyjnych.
– Ochrona funkcjonariuszy przed zarzutem łamania prawa – to główny cel legalizacji pewnych działań operacyjnych.
– Rozszerzenie zakresu ochrony prawnej osób udzielających pomocy funkcjonariuszom prowadzącym czynności operacyjno rozpoznawcze.
– Ustawa wprowadza tzw. kontratypy w zakresie wykonywania czynności operacyjnych. Kontratyp to okoliczność wyłączająca karną bezprawność czynu. Zaistnienie kontratypu powoduje, że zachowanie wypełniające znamiona czynu zabronionego nie jest przestępstwem, tzn. działanie, które w normalnych warunkach jest bezprawne, staje się prawnie dozwolone ze względu na zaistnienie określonych przesłanek.
– Agent specjalny i szpieg koronny – to nowe kategorie prawne, które wprowadza ustawa.
– Agent specjalny – ma przenikać do struktur przestępczych, terrorystycznych i szpiegowskich, czyli działać pod przykryciem; ustawa szczegółowo określa działania i zachowania, które są dozwolone dla agenta specjalnego. Będzie mógł popełniać pewne występki – ale tylko te, które służyć będą uwiarygodnieniu legendy, za akceptacją prokuratury/sądu. Po fakcie będzie musiał z tego napisać sprawozdanie.
Projekt ustawy dopuszcza popełnianie takich czynów w sytuacjach wyjątkowych, w ramach legalnie prowadzonej operacji specjalnej. Warunkiem jest, żeby dobro poświęcone było znacznie mniejsze niż to, które można uzyskać dzięki operacji specjalnej.
– Szpieg koronny – szpieg lub bandyta, który w zamian za uniknięcie wyroku zostaje "odwrócony" – zgadza się na udział w grze operacyjnej polegający na dezinformowaniu dotychczasowych mocodawców czy kompanów.
Możliwość pozyskiwania szpiegów koronnych do współpracy bez procesu i sądu ma dać szansę na głębokie wchodzenie w najbardziej niebezpieczne struktury przestępcze i terrorystyczne, jak również w struktury obcych służb specjalnych.
Nad projektem ustawy o czynnościach operacyjnych czuwają były wiceminister spraw wewnętrznych i administracji Zbigniew Rau i obecny wiceminister Adam Rapacki. Projekt trafił do sejmowej Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych.
-
Czerwiec 2006 -
Luty 2007 -
Luty 2007 -
Sierpień 2007 -
Styczeń 2008 -
Wrzesień 2005
