Policjant pośmiertnie odznaczony przez Prezydenta RP
W 70. rocznicę zbrodni katyńskiej synowi policjanta zamordowanego w Miednoje przez NKWD wręczono krzyż przyznany przez Prezydenta RP. Policjanta odznaczono „Krzyżem Zasługi za Dzielność”, który jego synowi wręczył Zastępca Komendanta Wojewódzkiego Policji we Wrocławiu.
Wiosną 1940 roku na rozkaz Stalina w lasach katyńskich rozstrzelano prawie 15 tys. polskich żołnierzy, policjantów, żandarmów, strażników więziennych, lekarzy, prawników, profesorów, duchownych i innych przedstawicieli polskiej inteligencji. Wśród rozstrzelanych w Miednoje polskich policjantów był także przodownik Michał Lulka - przedwojenny zastępca komendanta posterunku Policji w Brześciu nad Bugiem.
W 70. rocznicę tej zbrodni Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Lech Kaczyński pośmiertnie odznaczył Michała Lulka "Krzyżem Zasługi za Dzielność”. Uroczyste, pośmiertne wręczenie krzyża odbyło się w niedzielę 7 marca 2010 roku w Komendzie Powiatowej Policji w Miliczu. Krzyż wręczył Zastępca Komendanta Wojewódzkiego Policji we Wrocławiu insp. Andrzej Łuczyszyn, a w imieniu swojego ojca odebrał go mieszkający w Miliczu syn pan Eugeniusz Lulka.
W podniosłej uroczystości oprócz najbliższej rodziny odznaczonego pośmiertnie policjanta wzięli także udział członkowie Ogólnopolskiego Stowarzyszenia "Rodzina Policyjna 1939" na czele z przewodniczącą oddziału wrocławskiego Krystyną Kowalik. Zebrani członkowie rodziny odznaczonego policjanta nie kryli swojego wzruszenia w czasie uroczystości.
Michał Lulka - ur. 29 września 1903 roku w Januszewicach pow. Grodzisk Mazowiecki, brał udział w I wojnie światowej. W uznaniu zasług w szeregach Legionów został odznaczony medalem. Po wojnie wstąpił do Policji i przed II wojną światową w randze przodownika był zastępcą komendanta posterunku Policji Państwowej w Brześciu nad Bugiem.
Nie są znane jego losy w czasie kampanii wrześniowej ani okoliczności aresztowania oraz osadzenia w obozie w Ostaszkowie. W domu zachowała się kartka z 27 grudnia 1939 roku i list z 26 stycznia 1940 roku. Odznaczony: Medalem za Wojnę 1918 - 1921, Brązowym Krzyżem Zasługi za Długoletnią Służbę, pośmiertnie Odznaką Pamiątkową Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939 oraz pośmiertnie medalem za Udział w Wojnie Obronnej 1939.
Jego rodzinę 13 kwietnia 1940 roku deportowano z Brześcia nad Bugiem do Atałyku w Kazachstanie, skąd do Polski wrócili w 1946 roku.
(źródło: KWP we Wrocławiu)
