Międzynarodowy Dzień Dziecka Zaginionego - Aktualności - Policja.pl

Przyczyny zaginięć dzieci

Male dzieci są naturalnie ciekawe świata i nie są w stanie ocenić grożącego im niebezpieczeństwa. Giną najczęściej z braku należytej opieki lub wypadków losowych, czasem padają ofiarą przestępstwa (pedofilia zabójstwo). Coraz częstszym zjawiskiem w Polsce są również tzw. porwania rodzicielskie, sytuacje w których rodzice są ze sobą skonfliktowani i kiedy jedno z nich celowo zabiera i ukrywa przed drugim ich wspólne dziecko. Najczęstszym powodem zaginięć starszych dzieci i nastolatków są ucieczki z domów. Myśl o ucieczce pojawia się najczęściej w sytuacji kiedy nastolatek ma poczucie, że jego potrzeby są lekceważone, rodzice są zbyt wymagający a dziecko nie jest w stanie tym wymaganiom sprostać. Czasem ucieczka to krzyk i wołanie o ich uwagę, zainteresowanie. W wielu przypadkach zaginięć ich przyczyną jest chęć poznania świata i nowych ludzi, czy przeżycia ciekawej przygody. Często dzieci uciekają nie radząc sobie ze spotykającymi je trudnymi sytuacjami życiowymi. Uciekają w wyniku poczucia bezsilności wobec konkretnego problemu, próbując uwolnić się od niego i złych emocji z nim związanych. Powodów może być wiele: przemoc, molestowanie psychiczne i seksualne, krzywda, upokorzenie, bieda, ciągle kłótnie rodziców, niepowodzenia miłosne czy szkolne a nawet depresja.

Co zrobić aby zapobiec zaginięciu dziecka?

Aby dziecko nie zginęło i nie uciekło należy zrobić wszystko aby zagwarantować mu należytą opiekę i poczucie bezpieczeństwa. W przypadku młodszych dzieci ważne jest nie pozostawiać ich bez opieki, a także nauczyć je własnego imienia i nazwiska, jeśli to możliwe również adresu zamieszkania. W przypadku starszych dzieci i nastolatków ważne jest okazanie im naszego zainteresowania, nie ignorowanie jego problemów i potrzeb, obserwowanie zachowania dziecka, reagowanie we wszelkich sytuacjach związanych z jego zachowaniem, budzących nasz niepokój.

Jak reagować w sytuacji kiedy zginie nam dziecko?

Przede wszystkim należy NATYCHMIAST rozpocząć poszukiwania. W przypadku zaginięć dzieci każda kolejna minuta upływająca od chwili zaginięcia jest niezwykle ważna. Oprócz przeszukania najbliższej okolicy, zaalarmowania sąsiadów i znajomym, zaginięcie należy jak najszybciej zgłosić na Policję, dostarczając policjantowi przyjmującemu sprawę możliwie najaktualniejszą fotografię, przedstawiającą wizerunek zaginionego dziecka a także informując go o wszelkich okolicznościach związanych z jego zaginięciem. Im więcej szczegółów dotyczących zaginięcia przekażemy policjantowi, tym większe prawdopodobieństwo odnalezienia zaginionego dziecka. Zaginięcie dziecka można również zgłosić pod bezpłatną infolinią 116 000 (całodobowy telefon w sprawie zaginionego dziecka
i nastolatka), obsługiwaną przez Centrum Poszukiwań Ludzi Zaginionych Fundacji ITAKA.

Child Alert w Polsce

Child Alert w Europie i na świecie, choć funkcjonuje pod różnymi nazwami odnosi się do systemów wsparcia poszukiwań osób zaginionych prowadzonych przez organy porządku publicznego i ma na celu natychmiastowe poinformowanie (zaalarmowanie) społeczeństwa o prowadzonych poszukiwaniach zaginionego dziecka, gdy z okoliczności zaginięcia między innymi wynika, że życie, zdrowie lub wolność dziecka jest lub może być w niebezpieczeństwie. Działanie systemu polega w szczególności na bardzo szybkim rozpowszechnieniu informacji o zaginięciu za pośrednictwem dostępnych mediów, takich jak np.: telewizja, internet, radio, tablice reklamowe, elektroniczne znaki drogowe, telefonia komórkowa. Idea systemu opiera się na pozyskiwaniu partnerów medialnych i społecznych, którzy odpowiedzialni są za rozpropagowanie informacji o zaginionym dziecku. Upublicznianie komunikatów jest oparte o zasadę szybkości i masowości oraz wymaga od partnerów poświęcenia czasu antenowego, kosztem standardowej działalności.

1 sierpnia 2012 roku polska Policja reprezentowana przez Komendanta Głównego Policji nadinsp. Marka Działoszyńskiego uzyskała akceptację Komisji Europejskiej dotyczącą wdrożenia w Polsce projektu „Utworzenie Krajowego Systemu Child Alert”. Projekt ten finansowany jest w ramach programu Daphne III i stanowi wypełnienie zapisów przyjętej przez Parlament Europejski deklaracji, zobowiązującej państwa członkowskie UE do wprowadzenia mechanizmu ostrzegania o uprowadzeniu dziecka „Child Abduction Alert System”. Uruchomienie systemu „Child Alert” w Polsce przewidywane jest jeszcze w tym roku. System ten obsługiwany będzie przez ekspertów Centrum Poszukiwań Osób Zaginionych Komendy Głównej Policji, które aktualnie koordynuje i nadzoruje poszukiwania osób zaginionych w Polsce i którego jednym z priorytetowych zadań jest poszukiwanie zaginionych dzieci w kraju i za granicą

ABY NIE DOPUŚCIĆ DO ZAGINIĘCIA DZIECKA NALEŻY PRZESTRZEGAĆ KILKU PODSTAWOWYCH ZASAD:
 

• właściwie opiekuj się swoim dzieckiem, małego dziecka nie zostawiaj samego

w domu i na podwórku (do 10. roku życia dziecko nie powinno przebywać samo w domu, do 7. roku życia dziecko nie powinno bawić się samo na podwórku);

• jak najwcześniej naucz dziecko swego imienia, nazwiska i miejsca zamieszkania;
• naucz dziecko rozpoznawać sytuacje groźne bez budzenia jego lęku;
• wyeksponuj w domu kartkę z numerami telefonów do najbliższych oraz telefonami alarmowymi, naucz dziecko korzystać z telefonu;
• wyjaśnij dziecku, że w sytuacjach problemowych może głośno krzyczeć, płakać, wołać

o pomoc;

• szczególną opieką otaczaj dziecko w zatłoczonych miejscach publicznych (supermarkety, pikniki, koncerty, festyny itp.), małe dziecko trzymaj za rękę;
• wyjaśnij dziecku, że w razie zaginięcia powinno czekać w miejscu, aż opiekun je znajdzie, ewentualnie powinno zwrócić się o pomoc do osoby dorosłej (najlepiej do policjanta, ochroniarza, sprzedawcy sklepowego);
• rozmawiaj z dzieckiem o sytuacjach trudnych, przygotuj na ewentualny kontakt

z osoba obcą, która zaczepia dziecko (częstuje słodyczami, proponuje „podwiezienie” lub atrakcyjne zabawy, puka do drzwi pod nieobecność rodziców), naucz dziecko właściwie reagować, zdecydowanie odmawiać;

• starsze dziecko naucz mądrze korzystać z Internetu, wyjaśnij jakim zagrożeniem jest podawanie swoich danych kontaktowych;
• zorganizuj dziecku bezpieczną drogę do szkoły (pod opieką osoby dorosłej lub

w gronie rówieśników);

• nie pozwól dziecku podróżować autostopem;
• staraj się poznać przyjaciół i znajomych dziecka, interesuj się jego sposobami spędzania czasu wolnego;
• nie bagatelizuj problemów swojej pociechy, nie pozwól by brak wsparcia ze strony opiekunów ułatwił dziecku podjęcie decyzji o ucieczce z domu;
• reaguj, gdy widzisz dziecko w sytuacji problemowej, także wtedy, gdy to nie jest Twoje dziecko.

WPiIO BSK KGP, BPiRD KGP