Jak w szwajcarskim zegarku
Jest policjantem z powołania, zawsze marzył, aby nosić niebieski mundur. W codziennej pracy „dochodzeniowca” kluczem do sukcesu jest dobra organizacja. Ta bezcenna umiejętność pomaga mu również w życiu osobistym, a jednocześnie pozwala realizować nietuzinkowe marzenia.
Policjant: sierżant sztabowy Szczepan Guzowski
Staż w Policji: 6 lat
Jednostka: Wydział Dochodzeniowo-Śledczy KRP VII
Oboje z żoną pracują i wychowują trzech synów. Nie będzie dla nikogo odkryciem, że wymaga to ogromnej energii, pokładów cierpliwości, planowania, współpracy i… długo by wymieniać. Przeciętny dzień przypomina jednostkę wojskową z tą różnicą, że w przypadku dzieci trzeba stosować łagodną perswazję, sztywne rozkazy na nic się tu nie zdadzą.
- Pobudka o szóstej. Żona wyjmuje ubrania, kanapki przygotowane dzień wcześniej. Pełna koordynacja. 10-letni Antek ubiera się sam, natomiast 5-letniemu Tymkowi i 3-letniemu Wiktorowi trzeba jeszcze w tym pomóc. Następnie wsadzam ich do samochodu i rozwożę do szkoły, przedszkola i żłobka. Wracam do domui przesiadam się na rower. Pokonuję sześciokilometrowy odcinek i rozpoczynam pracę. Odebranie dzieci to zadanie żony. Po południu gotujemy na zmianę obiad na dwa dni, potem lekcje, ceremonia układania synów do snu, łącznie z czytaniem bajek. Proces zaczynamy około godz. 19.00, a dopiero około 21.00 mamy czas dla siebie, omawiamy najważniejsze sprawy i po godzinie marzymy wyłącznie o tym, aby zasnąć. Oczywiście życie weryfikuje ten ścisły plan, na przykład w sezonie grypowym, kiedy dzieci zaczynają chorować po kolei, ale to normalna kolej rzeczy - podsumowuje Szczepan Guzowski.
Jest zaangażowany w życie domowe na równi z żoną Anną, a ich wzajemne zrozumienie i uczucie, które połączyło ich jeszcze w okresie studiów, dziś procentuje. Oboje poza dziećmi mają jeszcze jedną wspólną miłość - góry. Właśnie tam się poznali, w Murowańcu – tatrzańskim schronisku na Hali Gąsienicowej. Tatry do dziś są dla nich miejscem spokoju, relaksu i duchowych uniesień. W tym roku po raz pierwszy z całą rodziną spędzili tam dwutygodniowe wakacje, wędrując szlakami, podziwiając ogromne przestrzenie i malownicze dolinki. Chłopcy mają za sobą swój pierwszy szczyt – Sarnią Skałę.
- Najmłodszy, Wiktor, przemierzał góry w nosidełku turystycznym na moich plecach. Tymek był odpowiedzialny za cukierki, Antek za wodę i prowiant. Każdy miał ściśle określone zadania, bo tylkow ten sposób mogliśmy wspólnie pokonywać kolejne górskie wyzwania. Mam nadzieję, że nasi synowie dojdą w swoim życiu dalej niż my z żoną…
Przełożeni, a także koledzy, z aprobatą obserwują, jak sierż. szt. Szczepan Guzowski sprawnie łączy swoje obowiązki służbowe z życiem rodzinnym. W swojej codziennej pracy prowadzi postępowania dot. oszustw, skimmingu oraz wypadków drogowych, jak i fałszywych banknotów. Dobra organizacja pracy pozwala mu rzetelnie wykonywać swoje obowiązki w Policji. Pomaga mu w tym również poczucie odpowiedzialności, szybkość podejmowania decyzji i umiejętność przewidywania – cechy niezbędne podczas wysokogórskich wypraw. Realizowanie z kolei tych marzeń jest możliwe dzięki wyrozumiałości żony, nota bene doświadczonej taterniczki.
- Jestem szczęśliwy, że znajdujemy w tej kwestii porozumienie. Wiem, że przyjdzie czas, kiedy razem będziemy wspinać się na szczyty. Tymczasem żona wspiera mnie duchowo. W Polsce zabrakło już dla mnie szlaków, bo jak się zdobyło wszystko, chce się zrobić kolejny krok. Najpierw był najwyższy szczyt Austrii – Grossglockner o wysokości 3798 m n.p.m., a potem wyzwaniem było zdobycie najwyższego szczytu Starej Europy, czyli Mont Blanc – (4810 m n.p.m.).
Dystans pokonał dopiero za drugim razem, ponieważ rok wcześniej załamanie pogody nie pozwoliło mu spełnić marzeń. Ze względów bezpieczeństwa zawrócił z wysokości 3.000 m n.p.m. Takie zdarzenia hartują ducha i pokazują, że w życiu najważniejszy jest zdrowy rozsądek oraz to, że nie warto rezygnować ze swoich marzeń. Każda wyprawa dodaje mu pewności siebie i wiarę we własne możliwości.
- Wejście na szczyt to zaledwie połowa sukcesu, bo przecież trzeba zejść, a jest to o wiele trudniejsze. Spada adrenalina, a wtedy najczęściej dochodzi do błędów – mówi Szczepan Guzowski.
Przygotowania do wyprawy wysokogórskiej polegają przede wszystkim na utrzymaniu dobrej kondycji, zgromadzeniu specjalistycznego sprzętu, co trwa nawet kilka lat i ekonomicznym spakowaniu ekwipunku. Bagaż waży około 20 kilogramów. Trzeba wiedzieć, co należy zapakować i gdzie. Wszystko ma ogromne znaczenie, ponieważ od tego może zależeć życie wszystkich uczestników wyprawy, którzy muszą mieć do siebie pełne zaufanie.
- Nie można podejmować się wspinaczki bez przygotowania. Staram się być aktywnym człowiekiem. Całoroczne dojazdy rowerem do pracy oraz bieganie pozwalają mi czuć się sprawnym i gotowym na takie wyzwania. W moich najbliższych planach jest zdobycie Matterhornu w Alpach Zachodnich (4478 m n.p.m.) oraz Elbrusa – najwyższego szczytu Kaukazu (5642 m n.p.m.), a z żoną marzymy o przejściu jednej z najpiękniejszych via Ferrat o nazwie Punta Anna (2731 m n.p.m) w Dolomitach – zaczynam już zbierać na te wyprawy fundusze.
Warto dodać, że Szczepan Guzowski posiada uprawnienia płetwonurka, patent żeglarski oraz ukończył kurs szybowcowy. Wszystkie jego umiejętności czynią z niego wyjątkowego człowieka pełnego pasji, a jednocześnie policjanta gwarantującego bezpieczeństwo.
ELŻBIETA SANDECKA - PULTOWICZ / KSP
foto archiwum prywatne Szczepana Guzowskiego