Jak zapobiegać wykorzystywaniu seksualnemu dzieci?
Kontakty seksualne z dziećmi poniżej 15. roku życia są w Polsce przestępstwem, które zgodnie z art. 200 k.k. § 1 zagrożone jest karą od 2 do 12 lat pozbawienia wolności. Wykorzystywanie seksualne ma miejsce wtedy, gdy następuje bezpośredni kontakt fizyczny o charakterze seksualnym (dotykanie dziecka lub nakłanianie go do dotyku dorosłego, bądź do masturbacji), ale także, kiedy nie ma takiego kontaktu (np. obnażanie, pokazywanie pornografii, prowadzenie z dzieckiem rozmów o tematyce erotycznej wykraczających poza edukację seksualną).
Co zrobić, aby dziecko nie stało się ofiara przemocy seksualnej?
Bardzo ważnym elementem zapobiegania wykorzystywaniu seksualnemu jest rozmowa z dzieckiem. To od rodzica, opiekuna dziecko powinno zdobyć wiedzę o swojej seksualności i o intymnych częściach ciała. Należy rozmawiać z dzieckiem o budowie jego ciała, o seksualności i o tym, czym jest zły i dobry dotyk. Dziecko powinno być świadome, że jego ciało należy wyłącznie do niego i nikt inny nie ma prawa go dotykać, jeśli dziecko nie ma na to ochoty. Dziecko powinno wiedzieć, że ma prawo odmówić, jeśli inna osoba proponuje mu zrobienie czegoś, czego nie chce, a gdy dojdzie do sytuacji, która wzbudzi jakiekolwiek jego obawy, powinno natychmiast zwrócić się do rodzica lub do innej zaufanej osoby dorosłej.
Należy wyjaśnić dziecku, że nie zawsze zachowanie tajemnicy jest czymś koniecznym i dobrym. Istnieje różnica pomiędzy sekretem dotyczącym planowania dla kogoś miłej niespodzianki a czymś, co budzi jego niepewność, wstyd czy strach.
Na bieżąco trzeba rozmawiać z dzieckiem o seksualności. Ta tematyka nie powinna być tabu. Rozmawiając z dzieckiem należy zwrócić uwagę na to, żeby nie skupiać się tylko na zagrożeniach; dziecko powinno wiedzieć, że seksualność to coś normalnego i zwykle bardzo pięknego i wartościowego.
Ważne jest, aby od najmłodszych lat budować otwartą i pełną zaufania relację z dzieckiem. Nie należy nigdy lekceważyć jego lęków czy obaw.
Dziecko, które staje się ofiarą wykorzystania seksualnego często nie mówi o tym rodzicom czy opiekunom, ponieważ się boi posądzenia o kłamstwo, odrzucenia i wstydzi się.
Jeśli wydaje Ci się, że Twoje dziecko może być ofiarą molestowania seksualnego, trzeba z nim szczerze porozmawiać i uzyskać informację o tym, co się wydarzyło. Tę jednak wyjątkowo trudno wydobyć z małej ofiary. Często dzieci długo nie mówią, choć wykazują wszystkie symptomy molestowania. Dlaczego nie mówią? – Strach i wstyd są potwornie paraliżujące. Te dzieci są zastraszone. Chciałyby coś powiedzieć, ale się boją.
Możemy pomóc małym ofiarom przemocy seksualnej. Bądźmy otwarci na dzieci. Jeśli dziecko coś mówi, nie lekceważmy tego, wchodźmy z nim w dialog, dopytujmy. Dzieci chcą nam powiedzieć bardzo różne rzeczy.
Ujawnianie przypadków nadużyć seksualnych wobec dzieci wywołuje często skrajne i szkodliwe dla ofiar reakcje dorosłych (panikę, sensację, niedostrzeganie problemu).
Zrób wszystko, aby dziecko wiedziało, że może uzyskać pomoc od dorosłych , także anonimowo, np. dzwoniąc pod bezpłatną infolinię 116 111 .
