Geneza powstania TISPOL-u
Historia powstania TISPOL-u:
W marcu 1996 roku zostało zorganizowane przez Komisję Europejską spotkanie z przedstawicielami Policji ruchu drogowego Unii Europejskiej. W czasie spotkania zapadła decyzja o współdziałaniu i współpracy europejskiej Policji ruchu drogowego.
W 1997 roku dzięki poparciu Komisji Europejskiej powstał projekt współpracy Policji ruchu drogowego, a tym samym dało to początek funkcjonowania Europejskiej Organizacji Policji Ruchu Drogowego – TISPOL (Traffic Information System Police).
Członkostwo polskiej Policji w TISPOL-u:
Marzec 2006 r. – wizyta w KGP przedstawicieli TISPOL:
- Roger Brooks Sekretarz Grupy Operacyjnej;
- Ian Hamill Generalny Sekretarz TISPOL-u;
Kwiecień 2006 r. - podpisanie deklaracji o przystąpieniu
polskiej Policji do TISPOL-u przez Komendanta Głównego Policji Pana Marka Bieńkowskiego;
Maj 2006 r. – przyjęcie przez Radę polskiej Policji w poczet członków Organizacji TISPOL.
Ogólne cele i założenia:
- zmniejszenie liczby osób zabitych i rannych w wypadkach na drogach Europy;
- współpraca międzynarodowa i wymiana doświadczeń wpływająca na poprawę bezpieczeństwa w ruchu drogowym;
- organizowanie i koordynowanie działań na terenie Europy;
- wprowadzanie badań nad poprawą stanu bezpieczeństwa w Europie;
- inicjowanie i popieranie działań na rzecz bezpieczeństwa na drogach;
- dostarczanie informacji i opiniowanie rozwiązań związanych z poprawą bezpieczeństwa na drogach;
- wprowadzanie programów edukacyjnych.
Kraje wchodzące w skład Europejskiej Organizacji Policji Ruchu Drogowego – TISPOL:
Austria, Belgia, Bułgaria, Cypr, Republika Czech, Dania, Niemcy, Francja, Finlandia, Grecja, Węgry, Włochy, Irlandia, Litwa, Luxemburg, Holandia, Norwegia, Polska, Portugalia, Rumunia, Słowacja, Słowenia, Hiszpania, Szwecja, Szwajcaria, Wielka Brytania oraz Estonia.
Elementy strategii Europejskiej Organizacji Policji Ruchu Drogowego – TISPOL:
Þ skuteczne i efektywne egzekwowanie prawa;
Þ wspieranie nowych rozwiązań technicznych ulepszających pracę policjantów ruchu drogowego;
Þ ścisła współpraca policjantów ruchu drogowego;
Þ działania prewencyjne i edukacyjne w celu szerzenia wiedzy na temat przepisów ruchu drogowego;
Þ informowanie o działaniach poprzez dostępne mass media (telewizja, radio, Internet, prasa).
Organizacja TISPOL-u
Głównym organem decyzyjnym jest Rada, składająca się z wysokich rangą funkcjonariuszy policji drogowej, po jednym z każdego kraju członkowskiego.
Na czele Organizacji stoi Prezydent, wybierany spośród członków Rady TISPOLu (TISPOL Council), na rok. Prezydenta wspomagają dwaj Wiceprezydenci. Kontrolę nad działalnością TISPOL sprawuje Komitet Wykonawczy (Executive Committee) , w którego skład wchodzą m.in. Prezydent, Sekretarz Generalny (Ian Hamill) i Skarbnik (Pat Holdsworth). Do pracy nad konkretnymi zagadnieniami powoływane są zespoły robocze, podlegające bezpośrednio Radzie.
Do pracy nad konkretnymi zagadnieniami powoływane są zespoły robocze, podlegające bezpośrednio Radzie. Sekretarzem Grup Roboczych jest Pan Roar S. Larsen.
W strukturze TISPOL działają również kierownicy Grup Roboczych. Do ich obowiązków należy nadzór i koordynacja wszystkich projektów podejmowanych przez organizację. Dotyczą one takich dziedzin, jak: egzekwowanie prawa, edukacja, środki inżynieryjne, ochrona środowiska, legislacja, technologia oraz przepływ informacji.